Nieuwe struiken en bomen in Mantingerbos- en weiden
Het Mantingerbos is één van de oudste bossen van Nederland. Om de oude boskern te beschermen en versterken, onderneemt Natuurmonumenten verschillende acties. Dit jaar heeft Natuurmonumenten bijvoorbeeld 3000 struiken en bomen geplant op voormalige landbouwgronden in de omgeving. Boswachter Marike van der Paauw vertelt hier meer over.
Terug van weggeweest
Boswachter Marike van der Paauw: “De bomen en struiken die zijn geplant, zijn inheemse soorten. Dat betekent dat deze bomen en struiken van nature al voorkwamen in het gebied. Ze horen hier dus thuis, maar sommige soorten zijn wel schaars. Denk hierbij aan de fladderiep, lijsterbes en meidoorn.”
Plantengemeenschap
“De diversiteit aan soorten bomen en struiken plant Natuurmonumenten bewust op verschillende plekken. Bomen zoals de meidoorn, de fladderiep en de Els houden van een vochtige bodem. Deze bomen vormen samen de plantengemeenschap ‘Elzenbroekbos’. Daarentegen hebben bomen zoals de berk, de lijsterbes en de eik behoefte aan een relatief droge bodem. Deze soorten zijn onderdeel van een andere plantengemeenschap: het Eikenbos.”
Ecosysteem
“Het is een langdurig project en met de bedoeling dat er uiteindelijk meer verschillende soorten in het Mantingerbos voorkomen”, aldus de boswachter. “Deze diversiteit heeft een positief effect op het ecosysteem. De lijsterbes en meidoorn bieden bijvoorbeeld bloemen en vruchten die voedzaam zijn voor insecten en vogels in het gebied.”
Toekomstperspectief
“De geplante bomen en struiken zijn nu nog jong. Het voordeel daarvan is dat ze heel goed kunnen wortelen. Ze zijn nu nog wel kwetsbaar. We verwachten niet dat de bomen en struiken allemaal volwassen worden. Daarom blijven we de komende tijd bomen en struiken planten. We blijven de ontwikkeling van het bos volgen en hebben vertrouwen dat er een nieuwe, duurzame, situatie gaat ontstaan.”